Nathan, jij bent sinds augustus 2023 als business developer aan MindLabs verbonden. Brand los: wat houdt jouw werk precies in?
Business development is een containerbegrip, maar mooi geformuleerd bouw ik bruggen tussen verschillende behoeften in het ecosysteem. Van de vragen vanuit het bedrijfsleven naar de agenda’s van de kennisinstellingen. Maar ook de andere kant op; van de behoeften vanuit experts of academies om samen met het bedrijfsleven naar een toepassing toe te werken richting de partijen die daarbij passen.
Dat bruggen bouwen is een diffuus en complex geheel. In de praktijk sluiten vraag en aanbod vrijwel nooit direct op elkaar aan. Is dat wel het geval, dan is dat eigenlijk altijd toeval. Daar kun je als ecosysteem niet van leven. En dus heb je een proces nodig dat de tijd geeft om onder meer achter de behoeften, de verwachtingen, de motivaties en de mogelijke activiteiten van partijen te komen, zodat je juiste, goed werkende matches tot stand kunt brengen. Mijn werk komt momenteel vooral neer op het structureren en concretiseren van dat proces. Zo realiseren we onder meer een academy en open podium, waarmee bedrijven bewust worden gemaakt van de rol die AI binnen hun onderneming kan spelen. Ik richt me daarnaast op het inzichtelijk maken van het aanbod dat we in huis hebben. En ik probeer nieuwe geschikte bedrijven en partijen te vinden.
Hoe ben je in deze functie terechtgekomen?
Ik heb bouwkunde gestudeerd, maar was tijdens mijn studie al bezig met ondernemen. Eerst met een ontwerp- en communicatiebureau in handgetekende visualisaties. Daar bleek ik goed te zijn in verkopen. Ik leerde hoe je er een bedrijf omheen bouwt. Ik gaf daarna les in ondernemerschap aan de hogeschool van Rotterdam. Vervolgens was ik betrokken bij patentonderzoek naar een nieuwe grondstof voor de absorptiekorrels in babyluiers als alternatief voor aardolie. En in het verlengde daarvan begon ik samen met een oud-studiegenoot een onderneming in luierabonnementen; een combinatie van wegwerpexemplaren, wasbare varianten en een zindelijkheidstraining. Ik heb van álles gedaan dus.
Ik kwam voorheen vaak met de trein langs Tilburg, en het MindLabs-gebouw fascineerde me altijd. Toen ik afgelopen voorjaar eens op de website keek wat MindLabs precies is en doet, bleek er ook een passende vacature te zijn. Een waarin mijn ervaring in het ondernemerschap goed van pas komt. Ik solliciteerde, en zo geschiedde.
Je bent nu dus voornamelijk ‘bruggenbouwer’. Hoe hou je – in een werkveld waarbinnen het ogenschijnlijk onmogelijke vaak toch mogelijk blijkt – de verwachtingen realistisch?
Laat ik vooropstellen: ik ben geen AI-expert. Ik werk vooral in stappen naar verbinding tussen verschillende partijen toe. Het is dan ook niet aan mij om in te schatten of iets realistisch of haalbaar is op inhoudelijk vlak. Dat is onder meer aan de experts in onze labs. Ik heb zelf natuurlijk wel ideeën, en ik kan aangeven welke verschillende richtingen het op kan gaan. Maar mijn boodschap is meestal op de eerste plaats: maak een bewuste keuze en laat de ontwikkelingen niet zomaar gebeuren. Dan ben je namelijk te laat.
Of een beoogde samenwerking haalbaar is, is overigens een kwestie van niet te lang en krampachtig aan een potentieel partnerschap vasthouden, maar ook niet te snel opgeven. De behoeftes moeten bovenal matchen. De reden om je bij een ecosysteem als MindLabs aan te willen sluiten, hoeft niet altijd de behoefte aan een AI-oplossing of innovatietraject te zijn. Zo zijn sommige partijen met name op zoek naar een netwerk. Of naar talent. Dergelijke informatie wil ik dan ook helder boven tafel krijgen. Een kwestie van geen aannames doen dus, en open de gesprekken ingaan.
Als ik het goed begrijp verschilt business development voor AI-gerelateerde zaken dus niet heel erg van dezelfde functie in een compleet ander vakgebied?
Klopt, want ik hoef vanuit mijn rol ‘de oplossing’ niet te bedenken. Vooral het stukje ondernemerschap is de rode draad. Bij MindLabs heb je overigens niet met standaardprocessen te maken; je hebt niet een specifiek product waarmee je de boer op gaat. Terwijl dat op veel andere plekken wel het geval is. Dat ‘verkoopt’ natuurlijk anders. En dat moet je wel kunnen. Je bent echt de hele dag aan het bouwen aan en inspelen op.
En is het gegeven dat MindLabs een vereniging is van invloed op jouw werk?
Ja, dat maakt wel degelijk een verschil. Als we een commerciële club geweest waren, dan had ik veel meer gepusht op eigen aanbod creëren en mensen in dienst nemen. Een eigen zakelijk trainingsaanbod zou dan bijvoorbeeld op financieel vlak een basislaag kunnen vormen. Zéker met een achterban als de onze. Maar omdat winst maken geen doel is, heb je veel meer tijd en ruimte om aan grotere opgaven te werken. Aan zaken die commercieel misschien wat minder interessant zijn, maar die wel belangrijk zijn voor het langetermijnsucces van een economie. Een rol die de markt niet altijd (kan) pakken. Het is mooi dat MindLabs’ founding fathers (Fontys, Tilburg University, ROC Tilburg, de gemeente Tilburg en de provincie Noord-Brabant) dit inzien en mogelijk maken.
Wat is het nu precies dat jou drijft in je werk?
Verbindingen realiseren voor een organisatie met een maatschappelijke functie. De missiegedreven inslag van MindLabs is echt een wezenlijk deel van mijn enthousiasme voor dit werk. Voor een oliebedrijf – ik noem maar wat – zou ik het niet willen doen. Waar die motivatie vandaan komt? Vroeger had ik dat maatschappelijke doel helemaal niet. Ik wilde voornamelijk mijn eigen geld kunnen verdienen, en ik was blij toen met mijn eerste bedrijf een vinkje achter die ambitie kwam te staan. Maar mijn studievriend – met wie ik ‘de luiers’ in ging – vroeg me op een gegeven moment wat ik anders had willen doen, terugkijkend op mijn carrière tot dan toe. En toen realiseerden we ons eigenlijk allebei: we willen meer bijdragen aan maatschappelijke oplossingen. Ik had inmiddels kinderen gekregen, die in de toekomst natuurlijk van alles mee gaan maken. Die zaken, daar wil ik op tijd op inspelen en iets mee doen. Ook al lever ik slechts een hele kleine bijdrage aan het grote geheel.
Je maakt de enerverende wereld van AI nu vrij intensief mee. Zou je in de toekomst nog wel in een ander vakgebied dan dit kunnen aarden? Of wordt dat een crime?
Omdat mijn focus zo op het verbinden ligt en niet zozeer op de techniek zelf, heb ik eigenlijk niet per se het gevoel dat ik heel erg intensief met AI bezig ben. Als ik met een zorgpartij in gesprek ben bijvoorbeeld, zet ik me voor mijn gevoel bovenal voor de gezondheidszorg in, en niet specifiek voor het technologiedomein. In die zin zou een overstap niet per definitie tot minder boeiend werk leiden, denk ik. Wel vind ik AI razend interessant en doe ik nu allemaal nieuwe kennis op. Ik denk dan ook dat ik – mocht ik ooit weer een ander vakgebied binnengaan – alles wat ik nu zie en leer vooral als bagage zie die ik logischerwijs ook daar toepassen zal.
